“Coronakrapte is wake-upcall voor arbeidsmarkthervormingen”

De vierde coronagolf zorgt abrupt voor een forse uitval van arbeidskrachten: door besmetting of door quarantaine in afwachting van testresultaten. Kamerlid Kathleen Verhelst (Open Vld) pleit voor een plan van aanpak op korte en lang termijn: “De arbeidskrapte is gigantisch en groter dan ooit tevoren. Daar komt nu de grote uitval door de vierde golf bij. In veel bedrijven moeten hele afdelingen sluiten, loopt productie vertraging op en blijven winkelrekken leeg.”

“We kunnen het ons niet permitteren te treuzelen,” stelt Kamerlid Verhelst, die tevens onderneemster is. Op korte termijn pleit ze voor een pakket aan flexibele maatregelen. Bijvoorbeeld een snelle en vereenvoudigde inzet van jobstudenten en flexi-jobbers in sectoren waar de druk het grootst is: “We moeten nu iedere werkwillige zo veel als mogelijk kunnen aanspreken voor de sectoren die in nood verkeren. We moeten vermijden dat nog meer bedrijven stilvallen of dat dreigen te doen.”


De corona-uitval komt bovenop de krapte die de arbeidsmarkt al kende. Die initiële krapte is mede de reden waarom we de corona-uitval onvoldoende kunnen opvangen. Verhelst: “We krijgen de tekorten op korte én lange termijn enkel opgelost door de werkzaamheidsgraad te verhogen, door ervoor te zorgen dat meer mensen uit de inactiviteit worden begeleid en dat werkzoekenden de vele jobs die er zijn, ook effectief gaan invullen. Er lonken kansen voor onze welvaart, maar we hebben mensen nodig om ze te grijpen.”

De regering heeft daartoe intussen al een aantal belangrijke werven opgestart. Die initiatieven moeten werkzoekenden naar jobs begeleiden, over de grenzen van de verschillende regio’s heen. “Het is al te gek dat in Henegouwen en Brussel de werkloosheid piekt terwijl de bedrijven in Zuid-West-Vlaanderen en Vlaams-Brabant smeken om arbeidskrachten”, vertelt Verhelst. Intussen zal de invulling van knelpuntberoepen extra aangemoedigd worden, ook hier met maatregelen afgestemd op de regionale situatie. Ten slotte zullen de inspanningen om mensen die langdurig arbeidsongeschikt zijn opnieuw aan het werk te krijgen zullen door de regering verder opgedreven worden. “Men moet altijd krijgen waar men recht op heeft. Maar in een vrije samenleving met een sterke sociale zekerheid moet ieder ook zijn deel doen. Werken geldt eenvoudigweg als synoniem voor verantwoordelijkheid en solidariteit. Dat geldt meer dan ooit, in het licht van de bijkomende coronakrapte”, besluit Verhelst.