Meer rechttoe, rechtaan dan Kathleen Verhelst vind je ze niet gauw. Op haar vijftigste stapt de West-Vlaamse bedrijfsleidster op wat ze soms geërgerd de ‘trein der traagheid’ noemt.
In Oudenburg en omstreken is Verhelst een naam als een klok. Kathleen Verhelst stamt uit een oer-West-Vlaamse ondernemersfamilie, met een vader uit het noorden van de provincie en een moeder uit het zuiden. Zij en haar broer zetten sinds kort elk apart hun takken van de familiezaak Groep Verhelst verder, een bedrijf met meer dan achthonderd personeelsleden. Zij is de ceo van Verhelst Bouwmaterialen en Verhelst Logistics, en is lid van het directiecomité van Voka West-Vlaanderen.
‘Nooit eerder hebben ze aan mijn mouw getrokken om in de politiek te stappen, tot Vincent Van Quickenborne en Bart Tommelein mij begin dit jaar de vraag stelden’, vertelt ze. ‘Wees maar zeker dat ik even getwijfeld heb, want veel ondernemers kwamen van een koude kermis thuis, ontgoocheld over het gebrek aan efficiëntie. Ook ik vind de politiek soms de trein der traagheid, met die ellenlange debatten en politieke spelletjes. Maar goed, ik heb besloten ervoor te gaan. Het is een uitdaging en ik geloof erin.’
Verhelst heeft de reputatie beginselvast te zijn en geen blad voor de mond te nemen, en die doet ze meteen alle eer aan. ‘Met de nachtelijke vergaderingen in de Kamer heb ik een probleem. “Maak je punt”, denk ik dan. De politiek zou meer als een bedrijf gevoerd moeten worden.’
Nog vóór ze officieel voorgesteld werd als wit konijn, maakte Verhelst al op een minder prettige manier kennis met het politieke wereldje. Door haar komst werd ‘oudgediende’ Mercedes Van Volcem in eerste instantie naar de lijstduwersplaats verwezen, en dat zinde die laatste niet. ‘Ik wil niemands plaats afnemen’, reageerde Verhelst meteen. Ze ‘betreurde’ de commotie. Uiteindelijk stond de Stadense burgemeester Francesco Vanderjeugd zijn derde plaats op de Vlaamse lijst af aan Van Volcem.
Verhelst hoopt haar kennis en ervaring – als vrouw, ondernemer en moeder van drie studenten – in te zetten in de politieke wereld. ‘Ik besef dat ik een echt bleuke ben in de blauwe partij, dat ik mij als nieuwkomer niet direct moet moeien met zaken waar ik niets van ken. Ik ga met een positieve ingesteldheid eerst de sfeer opsnuiven en veel leren.’
Grootste carpooler
‘Het is niet omdat economie en fiscaliteit mijn materies zijn, dat ik niet geïnteresseerd ben in andere domeinen’, vervolgt ze. Zo is ze – ook binnen haar bedrijf – begaan met het klimaat. De klimaatmarsen? ‘Goed dat de boodschap wordt overgebracht.’ Maar zeggen zonder doen is al te gemakkelijk, vindt Verhelst. ‘Kijk, er is een brede consensus dat er iets moet gebeuren, ook de bedrijfswereld is het daarover eens. Mijn advies is: begin bij jezelf. De lasten en de lusten zijn voor jou.’
Op het vlak van klimaat pleit ze voor gezond verstand. Radicale, onhaalbare maatregelen zijn niets voor haar. ‘We moeten ook aan de economie denken. We zijn een mooi land waar veel kan, laten we dat nu niet beperken. Ik heb het niet over bedrijfswagens – daar moet over gepraat kunnen worden, want soms kunnen bedrijfswagens ook gewoon beter ingezet worden. Zelf ben ik de grootste carpooler van het bedrijf! Maar ze simpelweg afpakken zonder enige vorm van compensatie, dat kan voor mij niet zomaar.’
Verkozen raken is nu de eerste opdracht. De vibe zit goed. Verhelst is weg van de slogan van de partij. ‘“Gewoon doen” is op mijn lijf geschreven. Nog positiever is “gewoon voortdoen”, waarbij je een overlegd en beslist plan in stappen uitvoert. Dat kan perfect worden toegepast op een toekomstplan op lange termijn voor ons land. Wees een ondernemer of doender voor jezelf!’
bron: De Standaard - lees hier het volledige artikel.